Ο Κύριος Δημήτρης, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ο δικός μας παππούς, φίλος, γνωστός, θέλησε να μας βγάλει από την κωματώδη αφασία μας τραβώντας τα δικά του "σωληνάκια" που τον έδεναν με τη ζωή.
Θέλησε να μας δείξει τι θα μας συμβεί αν δεν αντισταθούμε στον καθημερινό θάνατο που μας καταπίνει όλους. Μια αεί καιόμενη βάτος σαν σημάδι σωστής πορείας...
Από όλους εμάς μια (προσ)ευχή, σαν τέλος και σαν αρχή... "Να μην συνηθίσουμε στον Θάνατο", γιατί θάνατος δεν είναι μόνο να πεθαίνει κανείς αλλά και να ζει χωρίς ελπίδα.
***Προτείνουμε το άρθρο του Σταύρου Λυγερού στην Καθημερινή "Πολιτικό διάβημα υπογεγραμμένο με αίμα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου